وفای به عهد| عید رمضان به خانه بازگشت

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «خليل شرفی» یکم فروردین سال 1345 در گراش ديده بر جهان گشود. 7 ساله بود که با خانواده به لار عزیمت کردند. دوران تحصیلی را در لار آغاز کرد. اول دبیرستان را می گذراند که جنگ تحمیلی آغاز شد. و او راهی جبهه نبرد شد. خلیل در کنار جبهه و جنگ مدرسه را با نمرات عالی پشت سر گذاشت.

نه برای شهرت

این شهید بزرگوار در اولین وصیت خود که در 15 سالگی به نگارش در آمده است می نویسد:

«اينجانب خليل شرفى پسر حاج عالى شرفى كه در شهر لار بدنيا آمده و متكلف پدر خود بوده ام روزى انسان بدنيا مى آيد و روزى هم از دنيا خواهد رفت و چه بهتر كه در راه خدا كشته شويم آرى هدفم از رفتن به جبهه مثل همه انهايى كه رفته اند فقط و فقط براى رضاى خدا تعالى است نه براى شهرت و مقام و هيچ منظور ديگر.»

نور دیدگانش را از دست داد

خلیل در یکی از عمليات ها بر اثر اصابت ترکش خمپاره بينايی یکی از چشم های خود را از دست داد. ابتدا دکترها نظر به نابينايی هر دو چشمش را داشتند طوری که برادرش حاضر شد يک چشم خويش را به او بدهد، اما او تن را می خواست در راه حق فدا کند. پس از مدتی که بهبودی را کسب کرده بود عزم کرد که راهی جبهه نبرد شود.

وفای به عهد، عید رمضان به خانه بازگشت

اوایل ماه مبارک رمضان سال 1365 بود که راهی جبهه جنگ شد. اواسط ماه به خانه بازگشت تا خانواده را دعوت به صبر و بردباری کند. و در لحظه آخر گفت: «قول می دهم که عيد رمضان به خانه بیایم.» او بر عهد خود پابرجا ماند و 26 رمضان مطابق با 15 خرداد سال 1365 به شهادت رسید و عید رمضان به خانه بازگشت.

انتهای متن/